Friday, September 29, 2006

Want to start with one of my favourite prayer..

આમ તો રોજરોજ અમે તમારી પાસે કંઈકને કંઈક માગતા હોઈએ છીએ, પ્રભુ ! પણ આજે હું કશું માગવા નથી આવ્યો. હું તો માત્ર, આ શાંત અંધારી રાતે, એકાંતમાં તમારી પાસે નિરાંતે બેસવા આવ્યો છું. અને આમ બેસવામાં મને કેટલું ઊંડુ સુખ છે તે કહેવા આવ્યો છું.કોઈ પણ સ્થુલ પ્રાપ્તિમાં જાણી ન હોય એવી એક અસીમ અવર્ણનીય શાંતિ મારી ઉપર ઉતરે છે.એક ઊંડી કૃતજ્ઞતાથી મારું હૃદય ભરાઈ જાય છે.તમને ચાહવાનું આ કેવડું મોટું સુખ તમે અમને આપ્યું છે ! મારા નેત્રો તમને નિહાળી શકતા નથી પણ મારું અસ્તિત્વ તમારાંથી વ્યાપ્ત છે.મારા મસ્તક પર હું તમારો હાથ મુકાતો અનુભવું છું. મારા મોં ને અડતી આ હવામાં તમારો વત્સલ સ્પર્શ પામું છું.મારી કોઈ માગણી નથી, મને કશાની જરૂર નથી, હું માત્ર પ્રેમનું નિવેદન કરવા આવી છું. આ સભર એકાંતમાં, ભગવાન ! તમે છો ને હું છું. આનંદ અને તૃપ્તિની આ નીરવ શ્રદ્ધામય ક્ષણોમાં, પરમપિતા, હું તમારે ચરણે મારું હૃદય મુકું છું.

No comments: