"મા" - અશોક ચાવડા ‘બેદિલ’

થઈ અજાણી શહેરમાં આવ્યા પછીથી મા,
આઠ આનાની ચબરખીમાં જ મળતી મા.

હાથને ચૂમી ભર્યાનો થઈ ગયો અનુભવ,
સાવ કોરી પાટીમાં જ્યાં સ્હેજ ઘૂંટી મા.

શ્વાસ મારા એમ કૈં અમથા વધ્યા છે ક્યાં ?
રોજ ખરચાતી રહી છે થોડી થોડી મા.

આ વખત વરસો પછી હું જઈ રહ્યો છું ગામ,
આ વખત થાકી જવાનો હું ય શોધી મા.

આજ હું ‘બેદિલ’ રડ્યો ત્યારે થઈ છે જાણ,
ખૂબ ભીંજાતી હતી મારામાં કોરી મા.

-અશોક ચાવડા ‘બેદિલ’

છું - રાજેન્દ્ર શુક્લ

હું તો ધરાનું હાસ છું,
હું પુષ્પનો પ્રવાસ છું,
નથી તો ક્યાંય પણ નથી
જુઓ તો આસપાસ છું !

- રાજેન્દ્ર શુક્લ

The way to love someone!

It was Friday morning and a young executive finally decided to ask his boss for a raise. Before leaving for work, he told his wife what he was about to do. All day long he felt nervous and apprehensive. Finally, in the late afternoon, he summoned the courage to approach his employer, and to his delight, the boss agreed for the raise.

The elated husband arrived home. And to his surprise a beautiful table was set with their best crockery and lighted candles. Smelling the aroma of a festive meal, he figured that someone from the office must have called his wife and passed on the message.

Finding her in a kitchen, he eagerly shared the details of his good news. They embraced and danced around the room before sitting down to the wonderful meal which his wife had prepared. Next to his plate, he found and artistically lettered note that read: "Congratulations, Darling! I knew you'd get the raise. This dinner is to show you how much I love you."

Later on his way to the kitchen to help his wife serve dessert, he noticed that a second card had fallen from her pocket. Picking it up from the floor, he read: "Don't worry about not getting the raise! You deserve it anyway! This dinner is to show you how much I love you."

This is the way to love someone, immaterial of whether they succeed or fail in life.

સાંજ પડે જેમ - મણિલાલ હ. પટેલ

એકલતાઓ એમ વરસતી જાણે કે ચોમાસું
સાંજ પડે જેમ દીવા પ્રગટે એમ પ્રગટતાં આંસુ …

દૂર દેશની માયા ચીંધી લઈ લીધો મેવાડ
વર્ષો ઊંચાં વૃક્ષો આપી છીનવી લીધા પ્હાડ
મારામાંથી મને મૂકીને કોણ વળે છે પાછું
કલરવ પીંછાં સીમ ગામડાં યાદ મને છલકાવે
જીવવાની અફવાઓ પંખી શહેરોમાં ફેલાવે
છાતી વચ્ચે ઊમટી પડતું ઇડરિયા ચોમાસું

પીળાં પાંદડાં એમ ખરે છે ખરતું જાણે વ્હાલ
સાદ પાડતું કોણ મને એ ? પ્રગટે કેવા ખ્યાલ ?
તિમિરની કેડી પકડીને દૂર કેટલે જાશું ?

- મણિલાલ હ. પટેલ

કેટલાક શેરો

શ્રદ્ધાનો હો વિષય તો પુરાવાની શી જરૂર?
કુરઆનમાં તો ક્યાંય પયમ્બરની સહી નથી.
જલન માતરી

પથ્થરોને જે ઘડે એ હો કલાકારો ભલે,
બાકી માણસને તો ઠોકરોથી ઘડે છે પથ્થરો !
બેફામ

જિંદગીને મોતનો જો ભેદ ના રાખો તમે,
જેના ખાલી હાથ છે એ સૌ સિકંદર લાગશે !
બેફામ

વાંધો ક્યાં છે ખરબચડાંનો,
લીસ્સાં પ્રત્યાઘાત નડે છે.
સુરેશ ઝવેરી ‘બેફીકર’

વર્ષોથી ‘ગની’ નિજ અંતરમાં એક દર્દ લઈને બેઠો છે,
છો એનું તમે ઔષધ ન બનો, પણ દર્દ વધારો શા માટે?
ગની દહીંવાલા

તેં જે નથી કહી એ બધી વાત યાદ છે,
તેં જે કહી એ વાતનું કોઈ સ્મરણ નથી !
સુરેશ દલાલ


એક જાણીતી ગઝલના શેરથી
કૈંક જૂના જખ્મ તાજા થાય છે.
ચિનુ મોદી ‘ઈર્શાદ’

આંસુ ઉપર આ કોના નખની થઈ નિશાની ?
ઈચ્છાને હાથ-પગ છે, એ વાત આજે જાણી
ચિનુ મોદી ‘ઈર્શાદ’

ઝાંઝવા મંગાવવાં પડશે પ્રથમ,
માત્ર બળતી રેત એ કૈં રણ નથી.
ચિનુ મોદી ‘ઈર્શાદ’

આ દર્દ મહોબ્બતનું જે હરગીઝ નથી મટતું,
ઉપરથી મજા એ કે મને એની દવા યાદ.
મરીઝ

શોકનો માયો તો મરશે ન તમારો 'ઘાયલ',
હર્ષનો માર્યો મરી જાય તો કહેવાય નહીં !
ઘાયલ

નથી એક માનવી પાસે બીજો માનવી હજી પહોંચ્યો,
‘અનિલ’, મેં સાંભળ્યું છે, ક્યારનો બંધાય છે રસ્તો !
રતિલાલ 'અનિલ'

શૂન્ય પાલનપુરી

મોતની તાકાત શી મારી શકે?
જિંદગી તારો ઈશારો જોઈએ
જેટલે ઊંચે જવું હો માનવી
તેટલા ઉન્નત વિચારો જોઈએ

- શૂન્ય પાલનપુરી


sometimes just a thought is enought to make your day!!

ભુલી જવાનો હું જ - કૈલાસ પંડિત

ભુલી જવાનો હું જ, એ કહેતા હતા મને,
એવું કહીને એજ તો ભુલી ગયા મને.

પૂછ્યું નથી શું કોઇએ, મારા વિશે કશું?
તારા વિશે તો કેટલું પૂછે બધા મને!

ખોબો ભરીને ક્યાંયથી, પીવા મળ્યું નહિ,
દરિયો મળ્યો છે આમ તો, ડૂબી જવા મને.

થાકી ગયો તો ખૂબ કે ચાલી શકત ન હું,
સારું થયું કે લોક સહુ ઊંચકી ગયા મને.

- કૈલાસ પંડિત


I read his first guzal in gujarti text book.. (i guess 7th grade) since then i love to read his gazals.. diffrent apporach to say things then others and it just goes straight inside ur soul...

Notes to myself

When I first began trying to be myself, I at times felt trapped by my feelings. I through that I was stuck with feelings I had, that I couldn't change them, and shouldn't try to even if I could. I saw many negative feelings inside me that I didn't want, and yet I felt that I must express them if I were going to be myself.

Since then I have realized that my feelings do change and that I can have a hand in changing them. They change simply by my becoming aware of them. When I acknowledge my feelings they become more positive. And they change when I express them. For example, if I tell a man that I don’t like him, I usually like him better.

The second thing I have realized is that my not wanting to express a negative feelings is a feeling itself, a part of me, and if I want not to express the negative feeling more than I do, then I will be acting more like myself by not expressing it.

-- Hugh Prather.

(Hugh is very amazing writer.. his writings are not for just reading..
cant read him like you read novel.. if you get chance you must buy this book and read cover to cover.. it will just change you... Once i read " if reading don't disturb your soul inside don't read it...!!!" this will 100 % force you to think....)

Gunvant shah..

'If a man is able to drive a vehicle comfortably while kissing the graceful lips, then he is being utterly unjust to the owner of those.'

Guess who is the great personality who has made this statement. Think however you may, chances are you shall be wrong. Such romantic statement is not of Buddha, Mahavira, Jesus, or Mohammad. Gandhi or Vinoba too are not known for uttering this truth. Rabindranath, Bill Gates, or Bill Clinton too have not said this. This statement is of the great scientist, and a lover Albert Einstein. The romantic truth underlying this statement may be accepted by the new generation. But the parents of old generation will never be distressed if they understand its gist too.


You are lovable because you are beautiful, or you are beautiful because you are lovable? The lifetime is spent on divining an answer to this question. A human heart has its own reasons, which the brain would never understand. It is worth remembering that the old age does not hinder you from being able to love, but the love surely can hinder you from growing old. The mathematics of love is quite different from the mathematics of brain. In the mathematics of brain one plus one equals to two. Heart's is the different story. In the mathematics of heart one plus one equals to infinite. Those who are empty at heart but are the owners of fertile brain can succeed in business, not in love. Brain gets on well with Internet. Heart does well with Inner-net.

The power of gravity is not a requisite for falling in love. Love is the greatest power in the world. And this power is measured not in horsepowers, but heartpowers. It is said love is blind. Maybe this is the reason that the 'touch' owns the most important place in love. Natural kiss is a very holy accident in the realm of 'touch'. Unnatural kiss is unholy.

Jesus left a message to the world: If one slaps you on the one side of the face, offer the other side. I have a different message: If one kisses you on the one side of the face, offer the other side. In our society, owing to the mal-influence of films, such misconceptions prevail as kiss is unholy. Sensorship is attached with the kissing scenes. In fact, kiss is not limited to two lovers only. Kiss can be given to a mother, a father, and a friend too. Need has arisen to free the kiss from the confines of sex. In western countries kiss can take place in public. In our country it is considered immoral. But in our country it is not immoral to urinate on the roadside. The people who take kiss for immoral act, don't consider dowry as immoral. Don't consider exploitation of women as immoral. Don't consider forced marriages as immoral. A custom should start to call a wife of an emotion-less husband 'Akhand Durbhagyavati'(one who is destined an interminable misfortune). In our country everyday the marriages-without-love are taking place. Love without marriage is thousand times superior than the marriage without love. There is a great need to understand the meaning of a success of marriage. Success of marriage means, to fall in love with the same person again and again for life. If you see such wonderful couple, do bow at them, without their knowing it. You will not have to take this trouble again and again, as our dead society has more bad-couples than good ones! Some beautiful woman reaches late in office, because she is followed by her liked man who walks with slow pace behind her. All extramarital relations are not unholy, because all marital relations are not holy. Centuries have passed but the mankind has still not succeeded in accepting this truth.

Once a businessfulman met a true lover. Businessful man is he, who has his life entangled in the worldly things, who worries more about tomorrow than today. So far no businessful man has succeeded in loving. Love is compatible only with non-businessful heart. And not everyone is as lucky as to own such an absolute-mad heart. The businessful man asked the lover: 'Do not you have to worry about your financial matters?' The lover replied: 'I don't worry about tomorrow, because I am in love.'

Which is the saddest incident that may befall one's life? Not being able to win anyone's love; dying without being loved by anyone is the most regrettable thing in life. A husband can gift his wife with the only one biggest thing. Only if he has the power to make his wife look at himself all lovingly for eternity, by his actions, the marriage is blessed. How many husbands are there who have earned the true respect of their wives! Marriages are having an infamous characteristic of growing old.

Narada, in his sutra about love, has said: love is all time all-powerful. A thing that can withstand the power of an atom bomb, is the power of love. Osama bin Ladens are often produced out of the love-less thing. I am eager to see his mother.



(There was time when i was hughhh fan of gunvant shan and i used to read his books "dhai akhar prem ka" and "vicharo na vrindavan ma" again and again..
i have read his most of all books which are in articals.. was not able to follow up with his latest one.. today when i found this artical on one blog.. i was so happy to read it again... thx dude who ever posted it :) )

સફળતા – સ્વામી વિવેકાનંદ

કોઈ પણ જીવન કદાપિ નિષ્ફળ હોઈ શકે નહીં. સંસારમાં નિષ્ફળતા જેવી કોઈ વસ્તુ જ નથી. ભલે સેંકડો વાર મનુષ્ય પોતાને હાનિ પહોંચાડે, ભલે હજરો વાર એ ઠોકર ખાય, પણ આખરે તેને અનુભૂતિ થવાની જ છે કે હું સ્વયં ઈશ્વરરૂપ છું.

જો તમારે સફળતા પ્રાપ્ત કરવી હોય તો તમારી પાસે પ્રચંડ ખંત અને દઢ ઈચ્છાશક્તિ હોવાં જોઈએ. ખંતીલો માણસ કહે છે : ‘હું સાગરને પી જઈશ, મારી ઈચ્છા થતાં વેંત પર્વતો કડડભૂસ થઈને તૂટી પડશે.’ આવા પ્રકારની શક્તિ પ્રાપ્ત કરો, આવા પ્રકારની ઈચ્છાશક્તિ દાખવો. જો તમે પુરુષાર્થ કરશો તો જરૂર તમે ધ્યેયને પામી શકશો.


Swami vivekanad is been always pratical and full of positive thinking always..
his thought gives a big push to achive ur aims and stand up and fight for ur goals....:)

ભાગ્યમાં જે હોય છે તે થાય છે - ‘આદિલ’ મન્સૂરી

આપનું મુખ જોઇ મનમાં થાય છે,
ચાંદ પર લોકો અમસ્તા જાય છે.

જાગવાનું મન ઘણુંયે થાય છે.
આંખ ખોલું છું તો સપનાં જાય છે.

આંસુઓમાં થઇ ગયો તરબોળ હું,
આપનું દિલ તોય ક્યાં ભીંજાય છે?

આપ શું સમજો હૃદયની વાતમાં,
આપને ક્યાં દર્દ જેવું થાય છે?

લાખ કાંટાઓ મથે સંતાડવા
તે છતાંયે ફૂલ ક્યાં સંતાય છે?

દુઃખ પડે છે તેનો ‘આદિલ’ ગમ ન કર,
ભાગ્યમાં જે હોય છે તે થાય છે.

- ‘આદિલ’ મન્સૂરી

આપણી વચ્ચે - સુરેશ દલાલ

આપણી વચ્ચે કાંઈ નથી ને આમ જુઓ તો જોજન છે.
તું કોઈ ખુલાસો આપ નહીં તને મૌનના સોગંદ છે.

સમજું છું એથી તો જોને
ચૂપ રહેવાની વાત કરું છું
ધુમ્મસ જેવા દિવસોની હું
ઘોર અંધારી રાત કરું છું

વાસંતી આ હવા છતાંયે સાવ ઉદાસી મોસમ છે.
આપણી વચ્ચે કાંઈ નથી ને આમ જુઓ તો જોજન છે.

હવે વિસામો લેવાનો પણ
થાક ચડ્યો છે
આપણો આ સંબંધ
આપણને ખૂબ નડ્યો છે.

આમ જુઓ તો ખુલ્લેઆમ છે ને આ જુઓ તો મોઘમ છે.
તું કોઈ ખુલાસો આપ નહીં તને મૌનના સોગંદ છે.

-સુરેશ દલાલ

રેશમી ક્ષણ – ડૉ. રશીદમીર

એમના પણને સાચવી લઈએ,
રેશમી ક્ષણને સાચવી લઈએ.

મૃગજળોનો ભરમ રહી જાએ,
એમ કૈં રણને સાચવી લઈએ.

આપમેળે થશે ખુલાસાઓ,
પહેલાં સગપણને સાચવી લઈએ.

એ જ અસલી છે આપણો ચહેરો,
એ જ દર્પણને સાચવી લઈએ.

તે પછીથી નિરાંતે ભીંજાશું,
ઓણ શ્રાવણને સાચવી લઈએ.

સ્વર્ગ ચાલીને આવશે સામે,
માના ધાવણને સાચવી લઈએ.

‘મીર’ પોતાને ખોઈ બેસીને,
માત્ર એક જણને સાચવી લઈએ.